Containerdossier
Uit een door Portbase uitgevoerd vooronderzoek bleek dat het delen van data tussen schakels in de containerketen significant beter kan. De ketendigitalisering heeft zich met name geconcentreerd op de belangrijkste processen in de havenlogistiek en veel minder op de processen in het achterland. Alhoewel individuele bedrijven de afgelopen jaren fors hebben geïnvesteerd in automatisering van de eigen bedrijfsprocessen, is er nog relatief weinig standaardisatie in de informatie-uitwisseling tussen de voornaamste achterlandpartijen.
Denk hierbij aan verladers, expediteurs, inland operators, vervoerders, inland terminals, warehouses & empty depots. Op deelgebieden zijn er zeker grote stappen gemaakt maar er is dus nog geen sprake van transparantie over de gehele keten. Het doel van het containerdossier is het ontsluiten van logistieke informatie binnen de keten op basis van autorisaties.
Vaak wordt dezelfde informatie door verschillende partijen verzameld en in eigen systeem vastgelegd. De verouderde en incorrecte informatie die ontstaat door deze huidige werkwijze zorgt ervoor dat planningen niet worden gehaald en beschikbare capaciteit onvoldoende wordt benut. Om dit te doorbreken wil Portbase met het containerdossier één gedeelde waarheid ontsluiten richting alle geautoriseerde partijen rondom de logistieke afhandeling van een containerlading.
Resultaten
In de eerste fase ligt de nadruk op integratie van PCS diensten en het hergebruik van reeds beschikbare data. Hiermee wordt het mogelijk dat betrokken partijen – afhankelijk van hun rol in het containerdossier – tegelijkertijd toegang krijgen tot dezelfde informatie in het PCS die nodig is voor de logistieke containerafhandeling. Hierbij kan het zijn dat bepaalde informatie wordt weg-gefilterd omdat het niet past of nodig is voor de rol die de partij inneemt. Deze fase richt zich met name op bestaande PCS organisatietypen: rederijen, verladers, expediteurs, inland operators, terminals & depots.
Aanpak
Het containerdossier is gestart vanuit de behoefte van de achterland vervoerders. Zij vormen vaak het sluitstuk op het logistieke proces en zijn afhankelijk van de informatie voorziening vanuit de keten. Door intransparantie van de keten is het niet altijd duidelijk welke partij welke informatiebehoefte heeft. Het containerdossier is gebaseerd op het koppelen van de verschillende ketenparten (op basis van autorisatie), zodat partijen eenvoudig data kunnen delen. Het autoriseren van de keten gebeurt van onderaf, dus start bij de vervoerder (buttom up).
Inmiddels is vanuit het LL vertrouwensketen een tegengestelde beweging ingezet, namelijk het autoriseren van de keten vanuit de rederij (top down). Het doel van de vertrouwensketen is het veiliger maken van het ophaalproces van importcontainers. Dit draagt bij aan de uitrol van het containerdossier omdat de keten gedwongen wordt tot onderlinge autorisatie.
